Produkcja Marek Własnych

Globalnie, marki sklepowe w Europie mają najwyższy na świecie poziom udziału w rynku. Do 2015 r. udział produktów marek własnych supermarketów szacowany był na 40 proc. całej sprzedaży detalicznej żywności w UE. Marki sklepowe są popularne z uwagi na niską cenę. Wiemy niestety, że wyścig o zapewnienie najniższych cen oznacza często brak należytej uwagi co do odpowiedzialnej produkcji w krajach producentów surowców. Dostawcy mogą być narażeni na dużą presję i nadużycia, które naruszają ich prawa pracy oraz socjalne. W łańcuchach dostaw marek sklepowych występują, np. niskie płace, przymusowe nadgodziny i niepewność zatrudnienia. Najwięksi sprzedawcy marek sklepowych w Europie to: Aldi i Lidl. Udział marek sklepowych w rynku skorelowany jest z poziomem koncentracji sprzedaży (żywności) i został określony jako kluczowy czynnik w konkurencji cenowej między sieciami detalicznymi.

W tej sekcji strony znajdziecie szczegółowe informacje na temat wybranego łańcucha dostaw w sektorze handlu detalicznego, ze szczególnym uwzględnieniem produkcji marek sklepowych. Wszystkie wpisy na tej stronie opierają się na oryginalnych badaniach terenowych, podjętych przez naszych partnerów w zakresie projektu SUPPLY CHA!NGE. Poniżej udostępniamy więcej informacji wprowadzających w kwestię roli produkcji marek prywatnych w dzisiejszym handlu spożywczym.

 

Produkty marek sklepowych jako strategia sprzedaży detalicznej.

Produkty markowe sieci sklepów to takie, które opatrzone są marką własną sklepu. Czasami są one również określane jako produkty „marki własnej” lub „prywatne etykiety”. Dobrze znane marki sklepowe w europejskich supermarketach to X-tra, Co-op, Gut und Günstig and First Price. Produkty marek własnych mogą być produkowane w zakładach należących do innej firmy, które mogą być jednocześnie wykorzystywane do produkcji odrębnych marek sklepowych lub produktów o specjalnych etykietach.

Produkty marek własnych mogą być sprzedawane po niższej cenie, ponieważ sklepy nie muszą ich osobno promować, co oznacza, iż koszty ich marketingu są minimalne. Ponadto, zawsze mają przygotowany kanał dystrybucji, co oznacza, że mają one zagwarantowane widoczne miejsce na sklepowych półkach.

Gdy po raz pierwszy zostały one wprowadzone, produkty marek sklepowych były w większości towarami podstawowymi, w prostych opakowaniach, promujących się jako tańsze, ale o niższym standardzie. Teraz jednak oferowane są one również w wersji premium. Detaliści sprzedają marki własne, by zwiększyć lojalność klientów, wzmocnić i wyróżnić marki, odróżnić się od konkurencji, poprawić ich pozycję na rynku oraz zwiększyć dochody detaliczne. Produkty marek sklepowych są szczególnie silnymi rywalami wśród grup produktów, mających niewiele oczywistych różnic, takich jak: mąka, cukier lub warzywa puszkowane.

 

Rola międzynarodowych sojuszy wspólnego zaopatrzenia w zamówieniach na produkty marek sklepowych.

Wspólną cechą codziennego handlu towarami konsumpcyjnymi jest formowanie łańcuchów, istnieje również tendencja do silnej centralizacji zamówień i operacji logistycznych. Generalnie w Europie powszechna jest większa centralizacja nabywców niż producentów i dystrybutorów. Istotnymi hurtownikami w Europie są: AMS, CO-OP, UNITED NORDIC i EMD.

Poszerzanie wspólnych międzynarodowych zamówień, poprawiających siłę nabywczą sklepów detalicznych oraz ułatwiających nadużycia w biznesie, osłabia następnie pozycje narażonych już producentów, zwłaszcza tych w krajach rozwijających się.

Rywalizacja cenowa między produktami markowymi i markami sklepowymi, a także pomiędzy różnymi sprzedawcami, często przebiega bez uwzględnienia życia pracowników oraz środowiska naturalnego w krajach producenckich.